Letter

نامه ای برایش:

دوستت داشتم،با تمام وجودم. اندازه تک تک ستاره های آسمان. اما تو او را به من ترجیح دادی.تو مرا ترک کردی.تو او را دوست داشتی و من تو را. تو عشقمان را خاک کردی در گوشه ای از قبرستان خاطراتمان. کاش میفهمیدی در دلم چه میگذشت بعد از رفتنت. کاش از تمام تا صبح گریه کردن هایم و نخوابیدن هایم و به تو فکر کردن هایم خبر داشتی. کاش میفهمیدی چقدر دلتنگ صدای دلنوازت، خنده های شیرینت، دوستت دارم گفتن هایت شدم.

میشود یک بار دیگر یادی کنی از طاقچه ی خاک خورده ی خاطراتمان؟ میشود بعد از گذر خاطراتمان،دلتنگم شوی؟